อุ๊ย....คำ อุ๊ย.....คำ อุ๊ย.....คำ
อุ๊ยคำคนแก่ ท่าทางใจ๋ดี (ยายคำคนแก่ท่าทางใจดี) (อุ้ย=ยายหรือย่าใช้นำหน้าเพื่อเรียกชื่อคนแก่หญิง,ใจ๋ดี=ใจดี)
ลูกผัวบ่มี อยู่ตัวคนเดียว
มะแลงแดดอ่อน อุ๊ยคำก๋ำเคียว(ตอนเย็นแดดอ่อน ยายคำถือเคียว) (มะแลง=ตอนเย็น,ก๋ำ=กำ ภาษาเหนือไม่มีคำว่าถือแบบภาษากลาง เวลาถือหรือจับของเราใช้คำว่าก๋ำคำเดียวค่ะ)
เกี่ยวผักบุ้งใส่บุงกลางหนอง (บุงในที่นี่น่าจะกร่อนมาจากคำว่ากระบุงเป็นภาษากลางค่ะ)
ตาก่ฝ้าก่ฟาง หลังก่งุ้มก่ก้อง (ตาก็ฟ้าก็ฟาง หลังก็งุ้มก็ก่อง)
อยู่กลางหนองจนมืดจนค่ำ
(อยู่กลางหนองจนมืดจนค่ำ)(จ๋น=จน)
แล้วแกก็แบ่ง ผักบุ้งเป็นกำ
ส่งขาประจ๋ำ เลี้ยงตัวสืบมา
อุ๊ยคำเกยบอก เล่าความเป๋นมา
ลูกผัวก่อนหน้านั้นอยู่ตวยกัน
แล้วมาวันหนึ่ง ผัวแกก็พลัน
มาตายละกั๋น เหลือเพียงลูกสาว
แต่แล้วแห๋มบ่เมิน มีเรื่องอื้อฉาว
ลูกสาวหนีตวยป้อจาย
อุ๊ยคำเลยอยู่ คนเดียวเปลี่ยวดาย
ตุ๊กใจตุ๊กก๋ายปี้น้องบ่มี
อุ๊ย....คำ อุ๊ย.....คำ อุ๊ย......คำ
* อุ๊ยคำคนแก่ ท่าทางใจ๋ดี
ลูกผัวบ่มี เป็นดีเอ็นดูล้ำ (ลูกผัวไม่มี น่าสงสารนัก)(เอ็นดู=สงสาร ภาษาเหนือใช้คำว่า อินดูหรือ เอ็นดู แทนคำว่าสงสารค่ะ)(ล้ำ=นัก)
แลงนี้แดดอ่อน บ่หันอุ๊ยคำ (เย็นนี้แดดอ่อน ไม่เห็นยายคำ)(แลง=เย็น)
เกยมาประจ๋ำ อุ๊ยคำไปไหน (เคยมาประจำ ยายคำไปใหน)(เกย=เคย) (ประจ๋ำ=ประจำ)
หมู่ผักบุ้งยอดซมเซาซบบ่ไหว (หมู่ผักบุ้งยอดซมเซาซบไม่ไหว)
เป๋นจะใดไปแล้วอุ๊ยคำ (เป็นอย่างไรไปแล้วยายคำ)
ฟ้ามืดมัวหม่น เมฆฝนครึ้มดำ (ฟ้ามืดมัวหม่นเมฆฝนครึ้มดำ)
เสียงพระอ่านธรรม ขออุ๊ยคำไปดี....(เสียงพระอ่านธรรม ขอยายคำไปดี)
อุ๊ย.....คำ อุ๊ย....คำ อุ๊ย.....คำ
( ซ้ำ * )
.....................................................
อุ๊ยคำคนแก่ ท่าทางใจ๋ดี (ยายคำคนแก่ท่าทางใจดี) (อุ้ย=ยายหรือย่าใช้นำหน้าเพื่อเรียกชื่อคนแก่หญิง,ใจ๋ดี=ใจดี)
ลูกผัวบ่มี อยู่ตัวคนเดียว
มะแลงแดดอ่อน อุ๊ยคำก๋ำเคียว(ตอนเย็นแดดอ่อน ยายคำถือเคียว) (มะแลง=ตอนเย็น,ก๋ำ=กำ ภาษาเหนือไม่มีคำว่าถือแบบภาษากลาง เวลาถือหรือจับของเราใช้คำว่าก๋ำคำเดียวค่ะ)
เกี่ยวผักบุ้งใส่บุงกลางหนอง (บุงในที่นี่น่าจะกร่อนมาจากคำว่ากระบุงเป็นภาษากลางค่ะ)
ตาก่ฝ้าก่ฟาง หลังก่งุ้มก่ก้อง (ตาก็ฟ้าก็ฟาง หลังก็งุ้มก็ก่อง)
อยู่กลางหนองจนมืดจนค่ำ
(อยู่กลางหนองจนมืดจนค่ำ)(จ๋น=จน)
แล้วแกก็แบ่ง ผักบุ้งเป็นกำ
(แล้วแกก็แบ่งผักบุ้งเป็นกำ)(ผั้ก=ผัก แต่การออกเสียงจะขึ้นจมูกอ่านเพิ่มได้ที่วิธีออกเสียงคำเมืองในเว็บนี้)(ก๋ำ=กำ)
ส่งขาประจ๋ำ เลี้ยงตัวสืบมา
(ส่งขาประจำเลี้ยงตัวสืบมา)(ขาประจ๋ำ=ขาประจำ)
อุ๊ยคำเกยบอก เล่าความเป๋นมา
(ยายคำเคยบอกเล่าความเป็นมา)(เกย=เคย,เป๋น=เป็น)
ลูกผัวก่อนหน้านั้นอยู่ตวยกัน
(ลูกผัวก่อนหน้านั้นอยู่ด้วยกัน)(อยู่ตวย=อยู่ด้วย)
แล้วมาวันหนึ่ง ผัวแกก็พลัน
(แล้วมาวันหนึ่งผัวแกก็พลันมาตายทิ้งกันเหลือเพียงลูกสาว)(ต๋าย=ตาย,ละกั๋น=ทิ้งกัน)
มาตายละกั๋น เหลือเพียงลูกสาว
แต่แล้วแห๋มบ่เมิน มีเรื่องอื้อฉาว
ลูกสาวหนีตวยป้อจาย
(แต่แล้วอีกไม่นานมีเรื่องอื้อฉาวลูกสาวหนีตามผู้ชาย)(แต่แล้วแหม=แต่แล้วอีก,บ่อเมิน=ไม่นาน,เมิน=นาน,หนีโตย=หนีตาม,ป้อจาย=ผู้ชาย)
อุ๊ยคำเลยอยู่ คนเดียวเปลี่ยวดาย
ตุ๊กใจตุ๊กก๋ายปี้น้องบ่มี
(ยายคำเลยอยู่คนเดียวเปลี่ยวกายทุกข์ใจทุกข์กาย(ญาติ)พี่น้องไม่มี)(ตุ้กใจ๋=ทุกข์ใจ,ตุ้กก๋าย=ทุกข์กาย,ปี้น้อง=ญาติพี่น้อง,บ่อมี=ไม่มี)
อุ๊ย....คำ อุ๊ย.....คำ อุ๊ย......คำ
* อุ๊ยคำคนแก่ ท่าทางใจ๋ดี
ลูกผัวบ่มี เป็นดีเอ็นดูล้ำ (ลูกผัวไม่มี น่าสงสารนัก)(เอ็นดู=สงสาร ภาษาเหนือใช้คำว่า อินดูหรือ เอ็นดู แทนคำว่าสงสารค่ะ)(ล้ำ=นัก)
แลงนี้แดดอ่อน บ่หันอุ๊ยคำ (เย็นนี้แดดอ่อน ไม่เห็นยายคำ)(แลง=เย็น)
เกยมาประจ๋ำ อุ๊ยคำไปไหน (เคยมาประจำ ยายคำไปใหน)(เกย=เคย) (ประจ๋ำ=ประจำ)
หมู่ผักบุ้งยอดซมเซาซบบ่ไหว (หมู่ผักบุ้งยอดซมเซาซบไม่ไหว)
เป๋นจะใดไปแล้วอุ๊ยคำ (เป็นอย่างไรไปแล้วยายคำ)
ฟ้ามืดมัวหม่น เมฆฝนครึ้มดำ (ฟ้ามืดมัวหม่นเมฆฝนครึ้มดำ)
เสียงพระอ่านธรรม ขออุ๊ยคำไปดี....(เสียงพระอ่านธรรม ขอยายคำไปดี)
อุ๊ย.....คำ อุ๊ย....คำ อุ๊ย.....คำ
( ซ้ำ * )
.....................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น