มะเมี๊ยะ

มะเมี๊ยะ
ฟังเพลง คลิก

เรื่องมันหกสิบปี๋มาแล้ว.....
เจ้าน้อยสุขเกษมอายุได้สิบห้าปี๋ (เจ้าน้อยอายุ16ปี เจ้าพ่อเจ้าแม่(เสด็จพ่อเสด็จแม่)ก็ส่งไปเรียนที่มะละแหม่งโน่น) (ปู้น=โน่น)
เจ้าป้อก่ส่งไปเฮียนหนังสือ ที่เมืองมะละแหม่งปู๊น
เลยกลายเป็นเรื่องของกรรมของเวรเขา..............

(ก็เลยเป็นเรื่องของกรรมของเวรเขา)(เป๋น=เป็น,ของก๋ำของเวร=ของกรรมของเวร)

มะเมี๊ยะเป๋นสาวแม่ก๊า คนพม่าเมืองมะละแหม่ง มะเมียะเป็นสาวแม่ค้า(แม่ก๊า=แม่ค้า)
งามล้ำเหมือนเดือนส่องแสง คนมาแย่งหลงฮักสาวคนพม่าเมืองมะละแหม่ง งามล้ำเหมือนเดือนส่องแสง

คนมาแย่งหลงรักสาว(สาวในที่นี้หมายถึงหญิงสาว)(หลงฮัก=หลงรัก)

มะเมี๊ยะบ่ยอมฮักไผ มอบใจ๋ฮื้อหนุ่มเจื้อจ้าว มะเมียะไม่ยอมรักใคร(บะยอม=ไม่ยอม,ฮัก=รัก,ไข=ใคร)มอบใจให้หนุ่มเชื้อพระวงศ์(มอบใจ๋=มอบใจ,เจื้อเจ้า=เชื้อพระวงศ์)
เป็นลูกอุปราชท้าวเจียงใหม่เป็นลูกอุปราชท้าวเชียงใหม่

แต่เมื่อเจ้าชาย จบการศึกษา จำต้องลาจากมะเมี๊ยะไปแต่เมื่อเจ้าชายจบการศึกษา(จ้บ=จบ,ก๋านศึกษา=การศึกษา)จำต้องลาจากมะเมียะไป (จ๋ำ=จำ)
เหมือนโดนมีดสับ ดาบฟันหัวใจ๋ เหมือนโดนมีดสับดาบฟันหัวใจ(หัวใจ๋=หัวใจ)
ปลอมเป๋นป้อจายหนีตามมาปลอมเป็นผู้ชายหนีตามมา(ป๋อม=ปลอม,ป้อจาย=ผู้ชาย) 

เจ้าชายเป็นราชบุตร แต่สุดตี้ฮักเป๋นพม่าเจ้าชายเป็นราชบุตร(ราชบุ้ด=ลูกเชื้อพระวงศ์)แต่สุดที่รักเป็นพม่า(สุดตี้ฮัก=สุดที่รัก)
ผิดประเพณีสืบมา ต้องร้างลาแยกทางผิดประเพณีสืบมา ต้องร้างลาแยกทาง

โอ่ โอ้ ก่เมื่อวันนั้น วันตี้ต้องส่งคืนบ้านนาง

โอ่โอ้ ก็เมื่อวันนั้น วันที่จำต้องส่งคืนบ้านนาง (วันตี้=วันที่)

เจ้าชายก่จัดขบวนจ้าง ไปส่งนางคืนทั้งน้ำต๋า

เจ้าชายก็จัดขบวนช้างไปส่งนางคืนทั้งน้ำตา(ขบวนจ๊าง=ขบวนช้าง,น้ำต๋า=น้ำตา)

มะเมี๊ยะตรอมใจอาลัยขื่นขม ถวายบังคมทูลลามะเมียะตรอมใจอาลัยขื่นขม(ตร๋อมใจ๋=ตรอมใจ)ถวายบังคมทูลลา
สยายผมลงเจ๊ดบาทบาทา ขอลาไปก่อนแล้วจาตินี้สยายผมลง เช็ดบาทบาทา(เจ้ด=เช็ด)

ขอลาไปก่อนแล้วชาตินี้

เจ้าชายก่ตรอมใจต๋าย มะเมี๊ยะเลยไปบวชชี เจ้าชายก็ตรอมใจตาย (ตรอมใจ๋ต๋าย=ตรอมใจตาย)

มะเมียะเลยไปบวชชี

ความฮักมักเป๋นจะนี้ แลเฮย....
ความรักมักเป็นฉะนี้ ..แลเฮย  (จะนี้=ฉะนี้)