วันเสาร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564

ขนมจีนน้ำเงี้ยวปูนา

แม่เล่าให้ฟังว่าสมัยก่อนชาวบ้านมักจะไม่ฆ่าวัวฆ่าควายหรือฆ่าหมู เพื่อรับประทานเป็นอาหาร จะทานเฉพาะเทศกาลสำคัญเท่านั้น ข้าพเจ้าคิดว่าสมัยก่อนวัวควายเป็นสัตว์พาหนะ ใช้ทำไร่ไถนาและเนื้อสัตว์มีราคาแพง สมัยก่อนเขาจึงทานเนื้อสัตว์ที่เป็นสัตว์เล็กเป็นหลัก เช่น นกทุกชนิด แม้แต่นกกระจอกแม่ก็เคยเอามาสับและแกงใส่ผักกิน สิ่งที่แม่เล่าให้ฟังแล้วสะดุดหูคือ สมัยก่อนเขาไม่กินขนมจีนน้ำเงี้ยวที่ใส่หมูแบบทุกวันนี้ แต่เขากินแบบไหนกันล่ะ ขนมจีน คนเหนือเรียกว่าขนมเส้น อาจเรียกมาจากลักษณะที่เป็นเส้นก็ได้ แม่บอกว่าจะเอาเนื้อปูมาผสมกับไข่และใส่มะเขือเทศเหมือนน้ำเงี้ยวทั่วไป ตอนนี้หากินที่ไหนก็ไม่ได้ ข้าพเจ้าก็เพิ่งเคยได้ยิน หากมีโอกาสจะขอให้แม่ทำให้และนำภาพมาลงให้ดูกันเพื่อบันทึกไว้ว่ายังมีเมนูนี้อยู่ในโลกชนบทในอดีต คงต้องรอหน้าฝนเพราะมีปูนาเยอะ ยังดีที่ข้าพเจ้าอาศัยอยู่ในชานเมืองและวิถีชีวิตในอดีตยังไม่ถูกกลืนไปเสียหมด ข้าพเจ้ายอมขับรถเข้ามาทำงานในเมืองเป็นชั่วโมงเพียงเพื่อจะได้นอนหลับและกินอิ่มในชนบท ซึ่งไม่รู้ว่าอีก 30 ปีข้างหน้าจะยังมีทุ่งนาป่าเขาสายน้ำลำธารพืชพันธ์ธัญญาหารแบบนี้เหลือให้เห็นอยู่หรือไม่ หรือจะมีเพียงบ้านจัดสรรที่ชาวต่างชาติอพยพเข้ามาอยู่เพียงเพราะค่าครองชีพที่ต่ำกว่า หากเป็นเช่นนี้ประเทศไทยยังจะเรียกว่าไทยได้อยู่หรือ คนเหนือยังจะเรียกคนเหนือได้อยู่หรือ และอาหารเหนือยังจะมีคนเหนือรุ่นใหม่สักที่คนที่ชอบกิน หากไม่มีคนก็นมันก็จะหายไปพร้อมกับรากเหง้าในอดีตที่ถูกลืมเลือน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น