สองปีที่แล้ว ถ้าจำไม่ผิดก็คงประมาณเมษายนปี 52 ได้ค่ะ ข้าพเจ้ิาพาเด็กๆ แถวบ้านข้าพเจ้าไปเทีึ่่ยวน้ำตกตามคำขอร้อง ข้าพเจ้าก็นึกถึงสถานที่ที่ไม่เคยไป ด้วยเป็นคนประเภทชอบเที่ยวชอบไปในทุกที่ ที่ใหนที่ไม่เคยไปก็จะดั้นด้้นไปจนได้ แต่ไปแล้วก็ผิดหวังอย่างแรง จนต้องบอกให้คนอื่นทราบจะได้ไม่เสียความรู้สึกแบบข้าพเจ้า
น้ำตกมณฑาธาร อยู่บริเวณระหว่างทางขึ้นดอยสุเทพ ทางเข้าอยู่บนเนิน มีป้ายบอกให้เห็นเด่นชัด ข้าพเจ้าเคยเห็นป้ายนี้ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กแล้ว ก็อยากจะลองไปดูสักครั้ง แต่พ่อแม่ไม่พาไปก็เลยไม่เคยไปสักที พอเด็กๆ อยากไปเที่ยวน้ำตก ก็เลยนึกถึงน้ำตกนี้ขึ้นมา ทางเข้าค่อนข้างดี เป็นถนนลาดยางทั้งหมด แถมมีบ้านพักของพนักงานป่าไม้ข้างในเต็มไปหมด ที่น่าเกลียดคือการเก็บเงินค่าเข้ิาน้ำตก ค่าพาหนะและค่าเข้ารายหัว ข้าพเจ้าไม่ว่าอะไรและยินดีจ่ายเพื่อเป็นค่าบำรุงสถานที่(จริงๆ) แต่ที่่รับไม่ได้คือ น้ำตกไม่มีน้ำ ทั้งที่มีนักท่องเที่ยวทั้งไทยและต่างชาติจำนวนมาก แต่ก็คงผิดหวังไปตามๆ กันเพราะไม่มีน้ำตกให้เล่น ชั้นเดียวไม่ว่าแต่ที่ไม่ว่าชั้นไหนก็ไม่มีน้ำ แถมมีแค่สองชั้นที่มีน้ำขนาดสระน้ำเล็กๆ สิบคนเข้าก็เต็ม น้ำมีแค่เข่าเอง ส่วนชั้นที่เหลือปิดทุกชั้นแล้วติดป้ายห้ามเข้า! แล้วอย่างนี้จะเก็บเงินค่าเข้าทำไม เข้าไปดูความทุเรศของสถานที่หรือย่างไร คุณเก็บเงินประชาชนตาดำๆ แต่ติดป้ายห้ามเข้าน้ำตก แล้วอย่างนี้มันถูกต้องใหม ขอถามผู้รับผิดชอบหน่อย จริงๆ แล้วป้ายห้ามเข้ามีมากกว่านี้ มีประมาณ 4 -5 ป้ายได้ค่ะ คืือเรียกว่าห้ามเข้ารอบทิศเลยเนื่องจากน้ำตกมีหลายชั้นแต่มีแค่สองชั้นที่มีน้ำ(เท่าอ่างน้ำ)และที่เหลือปิดติดป้ายห้ามเข้าค่ะ แต่แบตหมดซะก่อนก็เลยถ่ายมาประจานได้แค่นี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น